Een scène uit de stomme film “Safety Last!” (1923) behoort tot de iconen uit de filmhistorie. Hierin bungelt komiek Harold Lloyd (1883-1971) hoog boven het straatverkeer aan de gevel van een wolkenkrabber. De wijzer van een gevelklok biedt hem daarbij de enige houvast. Lloyd behoorde in de jaren ’20 van de 20ste eeuw tot de meest succesvolle acteurs en genoot zelfs een grotere populariteit dan Charley Chaplin en Buster Keaton. Tot 1923 werkte hij voor de filmmaatschappij van Hal Roach. Na het succes van “Safety Last!” ging hij voor zichzelf werken. In 1923 huwde hij zijn tegenspeelster Mildred Davis met wie hij drie kinderen kreeg. De acrobatische Lloyd voerde veel van zijn stunts zelf uit.
Opmerkelijk aan de wijzerplaat van de gevelklok uit de film met Harold Lloyd is de aanduiding IV als uurteken voor 4. Op verreweg de meeste wijzerplaaten met Romeinse cijfers wordt deze weergegeven als IIII, de welbekende “klokkenvier”. Dit was tot de 17e eeuw de gangbare schrijfwijze van het Romeinse schrift. Klokkenmakers zijn deze traditie trouw gebleven, vanwege het optisch evenwicht tegenover de XIII als uurteken voor 8. Een uitzondering vormen wijzerplaten van Engelse klokken met een speciaal type slagwerk: het zogeheten “Roman striking” of Romeins slagwerk. Daarbij wordt het Romeinse schrift vertaald in bellen van verschillende toonhoogte.
Het effect van de beroemde scène uit “Safety Last!” wordt bewerkstelligd door in te spelen op hoogtevrees. Hoogtevrees vormde ook thema en titel van Alfred Hitchcock’s “Vertigo” (1958). Wolkenkrabbers figureren in een aantal bekende films uit de begindagen van de cinema. Daarbij valt te denken aan “Metropolis” van Fritz Lang (1926) en “King Kong” (1933). Het Museum van het Nederlandse Uurwerk houdt zich aanbevolen voor een DVD van de filmklassieker met Harold Lloyd. Heeft u de film gezien of kent u andere beroemde klokkenshots van het witte doek? Meld het ons, dan kunnen we er onze bezoekers van mee laten genieten…