De slinger als tijdmeter
Galileo Galilei publiceerde als eerste dat de slinger een perfecte tijdmeter is, als deze naar zijn natuur, dus vrij van invoeden van buitenaf, kan slingeren.
Christiaan Huygens toonde aan dat de slinger beïnvloed wordt door verschillen in de aandrijvingskracht. Het is van belang dat de slinger geen onderdeel uitmaakt van het aandrijvende raderwerk, dus vrij opgehangen is, en dat de aandrijvingskracht zo constant en regelmatig mogelijk werkt.
Galilei en de slinger
Natuurlijk wilde Galilei zijn uitvinding graag toepassen in een tijdmeter. In 1636 deed Galilei de Staten-Generaal van Holland het voorstel om de lengtegraad op zee te bepalen aan de hand van een mechanisme met een slinger. De wijze waarop dit mechanisme geconstrueerd moest worden liet Galilei over aan “de handwerkslieden”.
De balans als slinger
Mogelijk waren er praktische klokkenmakers die de door Galilei gepubliceerde voordelen van de slinger wilden behalen met een vaste slinger, die net als de balans direct verbonden was aan de as van het echappement. Een balans die tot slinger is omgevormd is echter geen vrij bewegende slinger en is evenmin vrij opgehangen. Hetzelfde geldt voor een slinger die vast verbonden is aan de as van het echappement.
